در طول سالهای اخیر همواره از ژاپن به عنوان یکی از مکان های احتمالی نسخه های آینده  Assassin’s Creed نام برده میشد .

اقای Jean Guesdon کارگردان نسخه چهارم عنوان Assassin’s Creed در مصاحبه با VG24/7 در پاسخ به شایعات اخیر گفت : 

" دوره فئودالی ژاپن به مانند سایر مکان ها و دوره های تاریخی به لطف قابلیت Animus یک ایده مناسب و ممکن برای ادامه این فرانچایز است ... تمام تاریخ بشر یک زمینه و مکان مناسب برای ادامه Assassin’s Creed  است "

تا به این لحظه هنوز مکان نسخه اینده Assassin’s Creed  مشخص نشده است اما با این مصاحبه به نظر میرسد هنوز ژاپن یکی از محتمل ترین مکان ها برای ادامه این سری است .

در پایان نظر شما در مورد این خبر چیست ؟ آیا شما ژاپن را مکان مناسبی برای ادامه سری محبوب میدانید ؟

الاخره بعد از کلی تاخیر مجدد تاریخ عرضه این بازی که نسخه ی اول آن به دلیل سختی بیش از حد مورد استقبال قرار نگرفت مشخص شد.

این بازی در 20 یا 21 اسفند(11 مارچ)منتشر می شود.لیست اچیو منت های این بازی نیز برای xbox 360 عرضه شده که در روزهای آینده فهرست آنها را در سایت قرار می دهم

سالی كه آغاز نسل جدید در آن زده شود، طبیعی است که سطح انتظارات در آن به مراتب بالاتر از گذشته باشد. به همین دلیل، ممكن است که خیلی از بازی های سال 2013 شما را ناامید كرده باشند. شاید اگر این عناوین چند سال گذشته عرضه شده بودند، هم اكنون از آن ها به نیكی یاد می كردیم و در لیست ناامید كننده ترین بازی های سال جایی برای آن ها وجود نداشت. به هر حال، در سالی كه گذشت، بازی های بسیاری عرضه شدند كه شاید در تمام طول نسل هفتم، همتایی برای تعدادی از آن ها وجود نداشته باشد. تكلیف برترین های سال كه مشخص شد، اما بازی هایی كه مربوط به این موضوع می شوند، آن دسته ای هستند كه تا قبل از انتشار حساب ویژه ای روی آن ها باز كرده بودیم، اما به هر دلیلی، آن طور كه انتظار داشتیم، نشدند.

Aliens: Colonial Marines

با وجود آنكه تا قبل از انتشار، اكثراً از نمایش های نسبتاً خوب این بازی تعریف و تمجید می كردند، نتیجه كار كاملاً برعكس شد. Aliens: Colonial Marines از معدود عناوین باقی مانده Sega در سال 2013 بود و در شرایطی كه این ناشر پروژه های خود را در این سال، یكی پس از دیگری كنسل می كرد، حساب ویژه ای روی نسخه جدید این IP باز كرده بود. متأسفانه بازخوردهای نه چندان خوب و نقدهای ضعیف باعث شدند تا یكی از مورد انتظارترین بازی های سال به قهقرا كشیده شود و در پایان سال كه نوبت به انتخاب برترین ها می رسد، بجز قرار گرفتن در لیست ناامید كنندگان، در هیچ یك از لیست های چندگانه وجود نداشته باشد. استودیوی Gearbox Software كه سال گذشته برترین FPS سال را با نام Borderlands 2 روانه بازار كرده بود، اینبار چیزی غیر از نومیدی برای علاقه مندان به همراه نداشت. گرافیكی با کیفیت منسوخ شده، گیم پلی سطحی و خسته كننده و... از مهمترین عواملی بودند كه CM را در دسته ناامیدكننده ترین بازی های سال 2013 قرار دادند.

Army of Two: The Devil's Cartel

نسخه های ابتدایی Army of Two یكی از معدود TPSهایی بودند كه در بازار عناوین تقلیدی از سری Gears of War از همان ابتدا، مسیر متفاوتی را پیش رو گرفتند. به هنگام معرفی نسخه جدید این سری در Gamescom 2012 با عنوانThe Devil's Cartel  مشخص شد كه این بازی زیر دستان پرتوان خالقان Dead Space یعنی Visceral Games افتاده و قرار است با استفاده از موتور قدرتمند Frostbite 2 ساخته شود. نمایش های خوب آن روزها هم مزید بر علت شدند تا توجه بسیاری به سوی این بازی معطوف شود. همه چیز در ظاهر خیلی عالی به نظر می رسید، تا زمانی كه بازی عرضه و نقدهای آن منتشر شدند. اكثراً دلیل ناامید كننده ظاهر شدن این بازی را فاصله گرفتن از همان عناصر خاص نسخه های ابتدایی و میل افراطی به سوی كلیشه های مرسوم بازار ابراز كرده بودند كه خالی از هر گونه المان های نوآورانه است. بدین ترتیب، این بازی كه می توانست یک TPS مستقیم و هیجان انگیز لقب بگیرد، از همان ابتدای سال میلادی، جایگاه ویژه ای در این لیست برای خود دست و پا نمود.

Lost Planet 3

شروع نسبتاً خوب، اما سیری نزولی، دقیقاً همان جمله ای است كه این روزها برای بسیاری از مجموعه های در حال انقراض، به خصوص یكی از آثار Capcom بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. Lost Planet 3 كه به هنگام معرفی با وعده های اصلاح طلبانه سازندگان معرفی شده بود، از همان ابتدا با وجود نام استودیوی نه چندان موفق Spark Unlimited به عنوان سازنده، چندان امیدوار كننده به نظر نمی رسید و احتمال شكست از همان بدو معرفی بیشتر از درصد موفقیت آن بود. این بازی كه قرار بود پایان آبرومندانه ای برای این سه گانه باشد، هرگز نتوانست آب رفته را به جوی بازگرداند و پس از مدت ها، یك اثر موفق از سوی سازندگان شود. یك سناریوی پیش پا افتاده و گیم پلی تكراری، باعث می شود تا در انتهای سال میلادی از LP3 به عنوان یكی از ناامید كننده ترین بازی ها یاد كنیم. در یك نگاه ساده و سطحی، شباهت های بسیاری میان این عنوان و آثار موفقی همچون Dead Space 3 و سری Gears of War می توان مشاهده كرد.

Killer Is Dead

یكی دیگر از بازی هایی كه در سال 2013 آنطور كه باید و شاید ظاهر نشد، به طور حتم Killer Is Dead است كه به دلیل یدك كشیدن نام گوئیجی سودا (Suda 51) بسیاری از مخاطبان، حساب ویژه ای روی آن باز كرده بودند. این بازی كه قرار بود به یكی دیگر از آثار خاص این سازنده تبدیل شود، به هیچ وجه نام و نشان او را در خود نمی بیند و از همان ابتدا، خیلی ها را ناامید كرد. KID نیز همانند دیگر عناوین موجود در این لیست، یكی از بازی های مورد توجه سال گذشته میلادی بود كه بسیار مورد توجه قرار گرفت. سبك آن بصورت Hack & Slash دنبال می شود و در سالی كه عناوین جالبی همچون DmC و God of War: Ascension منتشر شده اند، اصلاً نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد. هر چند كه این بازی می خواهد مسیر متفاوتی را طی كند، اما این مسیر قطعاً بیراهه است كه هم اكنون KID را باید در بین ناامید كننده ترین بازی های سال ببینیم. بیش از هر، چیز تم گرافیكی جلب توجه می كند، اما به هر حال در اصل ماجرا تفاوتی ایجاد نمی شود كه شاید نتوانید در پایان این بازی را تحمل كنید.

Deadpool

Deadpool یكی دیگر از بازی های ناامید كننده سال است كه تا قبل از انتشار، نمایش های قابل قبولی داشت. به همین جهت، علاقه مندان به كتاب های مصور به سوی آن جذب شدند. البته از همان ابتدا، كسی انتظار نداشت كه DP بتواند با برترین های سبك خود رقابت كند، اما حداقل امیدوار بودند که تا پایان قابل تحمل باشد که اینطور نشد. به واقع، چند نمونه از آنچه كه باعث می شود تا انتظارات مثبت طرفداران به یكباره ویران شود، در DP یافت می شوند و مواردی كه به عنوان شاخصه های اصلی برای انتخاب یك بازی مطرح هستند، همگی فراموش می شوند. گیم پلی اصلاً آن چیزی نیست كه از یك بازی در این سبك و سیاق انتظار می رود. سازندگان DP حتی از ظاهر كار و جنبه های گرافیكی هم غافل مانده بودند و بر خلاف بسیاری از عناوین نه چندان دلچسب روز كه ظاهری پر زرق و برق و زیبا دارند، از این نظر هم چنگی به دل نمی زند تا حداقل به خاطر گرافیك هم كه شده، قابل تحمل باشد.

NBA Live 14

به هنگام معرفی نسخه جدید NBA Live برای نسل جدید، با بهره گیری از موتور جدید Ignite، گمانه زنی های بسیاری بوجود آمد كه EA Sports‌ قرار است همچون بازار شبیه سازهای ورزشی در شاخه فوتبال، رشته بسكتبال را نیز تحت سلطه خود درآورد و به عنوان یك مدعی فوق العاده قدرتمند در مقابل عنوان شركت رقیب یعنی NBA 2K مطرح شود. این بازی از همان ابتدا، افق های دوردست را نشانه گرفته و مستقیم راهی نسل جدید شد تا انتظارات به مراتب بیش از آنچه كه در توان بازی هست، بالا برود. از سوی دیگر، بزرگنمایی های EA هم بی تأثیر نبود تا یك سراب واهی برای طرفداران بوجود آید. در چنین شرایطی كه همگان خود را برای یك موفقیت دیگر آماده كرده بودند، مشخص شد که واقعیت چیزی به دور از گفته های سازندگان است و NBA Live 14 بجز اضافه شدن در لیست ناامیدكننده ترین بازی های سال، در هیچ زمینه دیگری نامزد نمی تواند باشد. این در حالیست كه NBA 2K14 در مراسم VGX 2013 به عنوان برترین بازی ورزشی سال انتخاب شد.

چند هفته ای از پایان نسل هفتم بازی های کامپیوتری می گذرد. نسلی که در آن عناوین زیادی توانستند رکورد فروش و صف های خرید طولانی را بشکنند و البته این موفقیت را مدیون استودیوهای خلاق خود هستند. چه مثالی در این بخش بهتر از Naughty Dog که با آثار محبوبی نظیر Crash Bandicoot و Jak & Daxter همیشه بر سر زبان ها بوده و 2 سال پیش با عرضه سومین نسخه از Uncharted قهرمانی خود را بر دیگر رقبایش تثبیت کرد. طبیعی است که چنین بازی های موفقی الگوی بسیاری از بازیسازان شود. البته در این بین، استثناهای زیادی هم وجود دارند که با کمی ایده برداری و اضافه کردن طرح های خلاقانه، این مرز را شکسته اند و میان مخاطبان به محبوبیت بالایی دست پیدا کنند. یکی از این عناوین که از قضا اولین کار شرکت سازنده نیز محسوب می شود، Unearthed: Trail of Ibn Battuta است و همانطور که از نام آن پیداست، قرار نیست نوآوری خاصی در آن مشاهده کنید! این بازی عربی یک کپی برداری کامل همراه با کمی فرهنگ، آداب و رسوم کشور مربوطه است که در آن تضادهایی هم دیده می شوند.

داستان

کشور عربستان نیز همانند ایران سرشار از گذشته پرپیچ و خم و قهرمان های شجاع و دلیر است و از این رو، آن ها برای یک پروژه تاریخی-حماسی به سراغ بزرگترین نمادهایشان می روند. داستان Unearthed سرگذشت دو شخصیت اصلی بازی به نام های فاریس جواد و خواهرش در پیدا کردن سرنخ ها و آثار باقی مانده از جهانگرد معروف عربی ابن بطوطه را روایت خواهد کرد و در پایان هر مرحله، بازیکن چکیده ای از اسرار وی را متوجه خواهد شد. Unearthed ماجرای کامل و جذابی را برای شما تدارک ندیده، اما گمان می کنم که آشنا شدن با یکی از شخصیت های معروف خاورمیانه ای برای هر انسانی جالب باشد.

گرافیک

بخش گرافیکی کار بسیار قابل قبول تر و سرآمدتر از گیم پلی ساخته شده است. به گونه ای که بعد از مشاهده مکان های تقریباً شلوغ، برای مدتی به اطراف نگاه خواهید کرد. Unearthed به لطف استفاده از موتور Unity و اضافه کردن صدها خط کد برای بهبود این موتور می تواند ضعف های گسترده گیم پلی آن را تا حد زیادی رفع کند. فیزیک جعبه ها، طراحی آب های راکد و برج های ستونی عالی کار نشده اند، اما در ذوق شما هم نخواهد خورد. طراحی چهره های دو شخصیت اصلی مناسب است، اما دشمنان چندان جالب نیستند، تا جایی که تشخیص زن، مرد یا زامبی بودن آن ها کمی به دقت نیاز دارد. افکت هایی نظیر باران، رعد و برق و... نیز در بازی جایی را به خود اختصاص ندادند و این نقص ها به همین جا ختم نمی شوند، زیرا تمامی مراحل بر خلاف Uncharted دارای تمی یکنواخت و استفاده از رنگ های کرم و سفید هستند و در کنار این ها، بخش نورپردازی نیز چنگی به دل نمی زند. تطابق قسمت های سینمایی با Real-Time، معماری خاص شهرها و ساختمان های عربی از دیگر ویژگی های اولین پروژه شرکت Semaphore به کارگردانی احمد جد الله به شمار می آیند.

موسیقی/صداگذاری

خوشبختانه بخش صداگذاری حسن ختامی برای بازی محسوب می شود، به گونه ای که وجود 21 زبان، شما را به ادامه مسیر ترغیب خواهد کرد و تقریباً می توان گفت که راضی کننده هستند. ما برای امتحان، از زبان فارسی استفاده کردیم و تنها با زیرنویس فارسی که کمی هم عقب-جلو بود، مواجه شدیم! البته ترجمه روان است. هماهنگی دیالوگ ها با حرکات لب نیز دقیق ساخته نشده و تأخیر های اذیت کننده ای را در آن شاهد هستیم. لیکن استفاده از متون داستانی در سکانس های Loading قسمتی از گنگی آن را برطرف خواهد کرد. موسیقی نیز در مراحل بازی نقش خاصی را ایفا نمی کنند و می توان گفت که جز یکی-دو مورد، اصلاً وجود هم ندارند، چه رسد به سازگاری با محیط!

گیم پلی

اولین نکته ای که حتماً از Uncharted به یاد دارید، شخصیت اصلی بازی و قابلیت های او است، اما متأسفانه فاریس به هیچ وجه چنین نیست و در نگاه اول، بسیار کند و تنبل به نظر می رسد! هسته اصلی گیم پلی، علاوه بر تیراندازی، بر پایه حل معماها و حفر تونل ها به منظور کشف گنج های باقی مانده از گذشتگان است که در این مورد نیز ضعف های بسیاری دارد. البته قرار است که این باگ ها به زودی رفع شوند. فرایند تیراندازی با توجه به در نظر گرفتن اولین کار Semaphore خوب است و واکنش متقابلی برای این بخش تدارک دیده شده است. به گونه ای که شما با شلیک به هر نقطه از بدن، می توانید واکنش خاصی را از فرد ببینید. درگیری های تن به تن بسیار کسل کننده و ضعیف هستند که به محض شروع شدن آن، یا سعی در یافتن راه خروجی خواهید کرد و یا اینکه چندین دقیقه با باگ های ریز و درشت دست و پنجه نرم می کنید و حریف را از بین می برید. کنترل اتومبیل نیز به همین شکل است و هیجانی ندارد. یکی دیگر از نکاتی که در اولین مراحل به چشم می آید، مکانیزم بالا رفتن از مکان های مرتفع است که همانند دیگر بخش ها، باگ های ریز و درشتی دارد و اگر گاهی اوقات از صخره 30 متری بدون پرش به پایین پرتاب شدید، تعجب نکنید!

نتیجه گیری

Unearthed به عنوان اولین پروژه کاری Semaphore کاری متوسط و قابل قبول است که اصلی ترین دلیل ضعف های آن، بی تجربه بودن سازندگان است و با کمی با حسن نیت، می توان گفت که پتانسیل بهتر شدن را در خود گنجانده که انتظار می رود در آینده ای نه چندان دور به آن برسد.

ظلم و فساد تمامی جهان را فرا گرفته و مردم حتی در خانه هایشان هم آسایش ندارند. آن ها تمامی اروپا را تحت سلطه خود درآورده اند. حال نازی ها می کوشند با استفاده از سلاح های بسیار قدرتمند و خطرناکی که در دست دارند، دنیا را اشغال کنند. اما چه کسی می تواند بشر را از شر نازی ها خلاص کند؟ به راستی یکی از پرطرفدارترین سبك ها در بین بازی ها FPS است که امروزه پرچمداران آن عناوین بزرگی چون DOOM ،Half-Life و Call of Duty هستند. اما لقب پدر این ژانر را باید به سری بازی های Wolfenstein داد که در دهه 90 نسخه 3D آن توانست تحول عظیمی را در صنعت بازیسازی ایجاد کند.

پس از آن، Activision سعی کرد تا با عرضه یک Reboot از این مجموعه، دوباره آن را به اوج برگرداند که کاملاً برعکس آن اتفاق افتاد. در سال 2013 استودیوی سوئدی MachineGames اعلام کرد که در حال کار روی نسخه جدیدی از Wolfenstein با عنوان The New Order است. پس خود را برای جنگ در برابر نازی ها آماده کنید. اگر تاریخ را مطالعه کرده باشید، می دانید که آلمان در جنگ جهانی دوم شکست خورد، اما در TNO قضیه فرق می کند! یعنی آن ها پیروز و به یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان تبدیل شدند و انگلیس، آمریکا، روسیه و... را به زانو درآوردند. داستان در سال 1960 روایت می شود. زمانی که ویلیام بلزکویچ (William Blazkowicz) از کمایی 15 ساله بیدار شده است.

او دیگر مثل گذشته سرحال و شاداب نیست، چرا كه متوجه می شود نازی ها کل قاره سبز را تصرف کرده اند. ویلیام از تیمارستان فرار می کند و به خیابان های سرد و تاریک لندن پا می گذارد و می کوشد تا دنیا را از دست نازی های مزدور نجات دهد. ظاهراً باید شاهد یک شخصیت پردازی فوق العاده در جریان بازی باشیم و آنطور که به نظر می رسد، TNO دارای صحنه های احساسی فروانی است، اما باید دید که سازندگان در نمایش آن چقدر تبحر دارند. تا کنون، چند تریلر از گیم پلی این بازی منتشر شده که هر یک نشان دهنده یک اکشن ناب و نفس گیر با المان هایی از مخفی-کاری و ترس است.

می توان حدس زد که TNO پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به بهترین نسخه این سری را دارد. طبق گفته سازندگان، بازی دارای 5 درجه سختی خواهد بود که از Very Easy شروع خواهد شد و به حدی می رسد که خون گریه می کنید! البته Bethesda اعلام کرده که پس از عرضه بازی، درجه سختی دیگری نیز به وسیله یک DLC اضافه خواهد شد. به نظر می رسد که تعداد و تنوع سلاح های بازی بسیار زیاد خواهد بود. سیستم تیراندازی بسیار طبیعی طراحی شده و عواملی همانند آب و هوا در آن تأثیرگذار هستند. همچنین، بازیکن می تواند اسلحه خود را با وسایلی همچون دوربین، لوله و صدا خفه کن مجهز کند. یکی دیگر از قابلیت ها فاش شده، حمل سلاح با دو دست است.

این مكانیزم كه در قسمت اول The Darkness (که دست اندرکاران آن، هم اکنون در همین استودیو فعالیت می کنند) بسیار مورد استقبال قرار گرفت، در TNO نیز استفاده شده است. هک کردن روبات ها یا سلاح های مختلف هم می تواند چالش های تازه ای را در گیم پلی ایجاد کند که البته نیازمند وقت زیادی است و این ویژگی در تمامی شرایط قابل استفاده نیست، مگر زمانی که دشمنان در جای دیگری باشند. دشمنان به چند دسته مختلف تقسیم می شوند که هر کدام توانایی های مختلف و منحصر به فرد خود را دارند. انتخاب مسیرها و چگونگی انجام مراحل بر عهده بازیکنان است. یعنی می توان آن ها را به صورت اکشن یا مخفی-کاری به پایان رساند.

در این نسخه نیز Boss Fightهایی گنجانده شده اند که البته در صورتی واقع می شوند که بازیکن تصمیم غلطی بگیرد یا یکی از کارها را به اشتباه انجام دهد. تا کنون به غیر از اطلاعات ذکر شده، نکته دیگری توسط سازندگان بیان نشده است. در ساخت TNO از موتور قدرتمند آقای جان کارمک (John Carmack) یعنی id Tech 5 استفاده شده است. طبق نمایش های اولیه، نورپردازی ها بسیار عالی کار شده، ولی کیفیت بافت ها کمی پایین است که بطور حتم تا زمان عرضه، تمامی نقص های گرافیکی برطرف خواهند شد. محیط ها نیز خوب و دقیق به نظر می رسند و حالتی خوفناك دارند. TNO می تواند دوباره سری Wolfenstein را به ریشه های خود بازگرداند و همچنین تحول عظیمی در ژانر FPS ایجاد کند. این عنوان در تاریخ نامشخصی در سال 2014 برای پلتفرم های نسل هفتم، هشتم و PC عرضه خواهد شد.